Rozmaite sposoby doprowadzania ciepła do pomieszczeń znane były już w starożytności, jednak stosunkowo niedawno centralne ogrzewanie zaczęło być stosowane na szeroką skalę. Pierwsze kotły wodne pojawiły się w XVIII w. W Pałacu Letnim w Sankt Petersburgu zastosowano zbiornik, który systemem połączonych z nim rur, rozprowadzał ogrzaną wodę. Wkrótce podobne rozwiązanie zaczęto wprowadzać w Szwecji, a później Wielkiej Brytanii. Początkowo były one użytkowane głównie w szklarniach. Na dobre jednak centralne ogrzewanie wodne zaczęło zyskiwać popularność dopiero w XIX stuleciu.
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych urządzeń są wodne kotły węglowe, które wciąż z niezmiennym powodzeniem są stosowane w ogrzewnictwie. Zasada ich działania opiera się na spalaniu węgla kamiennego, który dostarczany jest do paleniska poprzez drzwiczki. Aby uzyskać efektywniejsze wykorzystanie energii cieplnej, spaliny i gorące powietrze przechodzi przez system płomieniówek zasilających wodny obieg ciepła. Straty energii są dodatkowo minimalizowane dzięki wtórnemu wykorzystaniu powietrza przeznaczonego do spalania, które dostarczane jest specjalnym układem dysz. Obecnie stosowane są ruszty stałe, retortowe oraz taśmowe. Innowacją jest możliwość programowania automatycznych sterowników, które w sposób cykliczny regulują pracę takich urządzeń pieca jak podajnik i wentylator. Pozwala to na utrzymanie odpowiedniej temperatury spalania i czyni je bardziej ekologicznym. Nowoczesne kotły węglowe charakteryzują się dużą żywotnością, bezawaryjną pracą, prostą konstrukcją, a co za tym idzie również łatwością w eksploatacji. Są doskonałym przykładem połączenia wydajności przy minimalnym zużyciu węgla.
